και εκείνο το κτίριο πού να πήγαινε με την αριστερή του πλευρά κατεστραμμένη και η δεξιά πλευρά να στέκεται στα πόδια της ακέραιη και η καταστροφή να φαίνεται μεγαλύτερη όπως εκείνη τη μέρα που είδα την αριστερή μου πλευρά να γκρεμίζεται και να μένουν έτσι να χάσκουν μόνο κάτι δυο σιδερόβεργες η μια είχε τη ρίζα της στον ώμο η άλλη στην καρδιά και η δεξιά πλευρά να στέκεται στα πόδια της ακέραιη και η καταστροφή να φαίνεται μεγαλύτερη κι εγώ πού αλλού να πήγαινα και ίσως γι’ αυτό αγάπησα εκείνη την πόλη

and that building where it was going with its left side ruined and the right side standing on its feet whole and the disaster looked bigger like that day I saw my left side ruined and only something two iron bunches left one had its root in the shoulder the other in the heart and the right side standing on its feet whole and the disaster looked bigger and I where I was going and maybe that’s why I loved that city

και η θάλασσα ανέβαινε στην άκρη του ορίζονται όλο ανέβαινε προς τον ουρανό σαν βροχή από κάτω και η ομίχλη κατέβαινε απ’ το βουνό όλο κατέβαινε έτσι που όλα είναι πιθανά σήμερα να γίνουμε ένα με την ομίχλη να ανέβουμε με τη θάλασσα έτσι που όλα είναι ρευστά μέσα μας σήμερα και το αίμα ανεβαίνει απ’ τα πόδια όλο ανεβαίνει προς την καρδιά σαν βροχή από κάτω απ’ τη γη βαθιά

and the sea was going up at the edge of the horizon it all went up towards the sky like rain from below and the fog was going down from the mountain it all came down so that everything is possible today to become one with the fog to go up with the sea so that everything is fluid within us today and the blood goes up from the feet it all goes up to the heart like rain from below from the depths of the earth